Europa investeerde in 2018 27 miljard euro in nieuwe windparken, waarmee een recordbedrag aan toekomstige nieuwe windenergiecapaciteit zal worden gefinancierd. Dit blijkt uit het vandaag gepubliceerde jaarlijkse rapport van WindEurope "Financing and Investment Trends".
Het geïnvesteerde bedrag is vergelijkbaar met dat van voorgaande jaren. Maar dankzij de kostenreductie, met name bij offshore windenergie, is er in 2018 een recordbedrag van 16,7 GW aan nieuw windvermogen gefinancierd. 1 MW nieuw windvermogen op het land vereist nu slechts 1,4 miljoen euro aan investeringen, een daling ten opzichte van 2 miljoen euro in 2015. En 1 MW nieuw offshore windvermogen heeft 2,5 miljoen euro nodig, een daling ten opzichte van 4,5 miljoen euro in 2015.
Het grootste deel van het toekomstige nieuwe vermogen waarvoor vorig jaar investeringen werden aangekondigd, bestond uit windenergie op het land: 12,5 GW. Offshore windenergie was goed voor 4,2 GW, hoewel 38,5% van de geïnvesteerde bedragen afkomstig is van offshore windenergie.
In totaal hebben 190 windparken in 22 verschillende landen in Europa vorig jaar een definitieve investeringsbeslissing (FID) genomen. Noord- en West-Europa zijn nog steeds goed voor de meeste nieuwe investeringen. Het Verenigd Koninkrijk was de grootste investeerder, vooral in offshore wind. Zweden stond op de tweede plaats. De investeringen in Zuid- en Centraal- en Oost-Europa bedroegen slechts 4% van het totaal, hoewel Spanje en Polen dit jaar aan het opveren zijn.
Nog eens 24,1 miljard euro werd geïnvesteerd in de aankoop van windmolenparken, inclusief projecten in ontwikkeling, en van bedrijven die betrokken zijn bij windenergie. Dit is veel meer dan in voorgaande jaren. De maturiteit van windenergie en het concurrentievermogen van de sector hebben meer investeerders als kapitaalverschaffers in projecten aangetrokken, met name uit de financiële dienstverlening. Naarmate investeerders meer vertrouwen krijgen in windenergie, kunnen zij de prijs van risico's nauwkeuriger bepalen en eerder in projecten investeren.
Ontwikkelaars financieren windparken ook steeds meer met schulden. Door nieuwe bedrijfs- en eigendomsmodellen is de pool van investeerders gediversifieerd, waarbij banken, institutionele kredietverstrekkers en exportkredietinstellingen (ECA's) op zoek zijn naar langetermijnfinanciering. Dit heeft geleid tot een aanzienlijke toename van de 'betaalbare schuld', met name via financiering zonder verhaal (dus niet op de balans van een bedrijf). Lagere rentetarieven en dalende risicopremies - naarmate de kredietverstrekkers zich meer op hun gemak voelen bij het nemen van risico's - betekenen dat windparken concurrerende financiering krijgen en lagere financieringskosten.
WindEurope CEO Giles Dickson zei hierover: "Windenergie was vorig jaar goed voor 60% van alle nieuwe investeringen in energieopwekkingscapaciteit in Europa. En het was een recordjaar voor de hoeveelheid nieuw gefinancierd windenergievermogen. Kostenreductie betekent dat investeerders nu meer MW per euro krijgen die ze investeren. En kredietverstrekkers voelen zich meer op hun gemak bij de risico's, zodat ook de financieringskosten dalen.
"Maar Europa moet aanzienlijke bedragen blijven investeren in windenergie als het zijn 32%-doelstelling voor hernieuwbare energie voor 2030 wil halen. Het geld is er. Maar er zijn niet genoeg projecten die in aanmerking komen voor financiering. Een probleem zijn de vergunningen: de processen zijn nu trager en complexer dan ze waren. Een ander probleem is het gebrek aan zichtbaarheid van de plannen van overheden voor hernieuwbare energie vandaag de dag. De Nationale Energieplannen die ze dit jaar moeten schrijven zijn de sleutel tot het oplossen van dit probleem. Als ze duidelijk en ambitieus zijn, zal dit investeringssignalen geven die projecten tot stand zullen brengen".
Bron: WindEurope
