Op winderige dagen kan het groeiend aantal windparken in Europa hele landen op schone energie laten draaien.
Maar wat als er op elke potentiële locatie turbines staan? Wetenschappers hebben berekend dat Europa in een dergelijk scenario - hoe onwaarschijnlijk ook - voldoende windenergie op het land zou kunnen opwekken om aan de hele wereldbehoefte te voldoen.
100 maal meer energie
Onderzoekers van de Universiteit van Sussex in het Verenigd Koninkrijk en de Universiteit van Aarhus in Denemarken hebben technieken ontwikkeld om het totale potentieel van windenergie op het Europese continent in kaart te brengen. Het onderzoek suggereert dat Europa 100 keer meer energie zou kunnen produceren dan nu het geval is met windparken op het vasteland.
De onderstaande kaart laat zien dat landen in Oost-Europa het grootste potentieel bieden voor het opwekken van extra windenergie op het land, waarbij Noorwegen en IJsland ook een kans bieden om de productie van hernieuwbare energie te maximaliseren.
Het onderzoeksteam gebruikte digitale windatlassen om gedetailleerde informatie te verstrekken over de windpatronen in Europa. Op basis van deze gegevens hebben zij vastgesteld dat 46% van de Europese landoppervlakte geschikt zou zijn voor de installatie van windturbines, en dat is na het uitsluiten van stedelijke gebieden, militaire terreinen en andere landschappen die ongeschikt zijn voor het oogsten van de wind.
De studie schat dat er in theorie meer dan 11 miljoen extra windturbines kunnen worden geïnstalleerd op bijna 5 miljoen vierkante kilometer geschikt terrein.
Het rapport concludeert dat als dit potentieel volledig zou worden benut, Europa tegen 2050 de hele planeet van alle energie zou kunnen voorzien die zij nodig heeft.
We moeten echter rekening houden met het gebruik van het woord "theoretisch". Het onderzoeksteam wijst er al snel op dat dit geen ontwerp is, maar een indicatie van de onaangeboorde energie van onshore windvermogen.
"Uiteraard zeggen we niet dat we op alle geïdentificeerde locaties turbines moeten installeren, maar de studie toont wel aan dat het enorme potentieel aan windenergie in heel Europa moet worden benut om een klimaatramp te voorkomen", aldus medeauteur Benjamin Sovacool, hoogleraar energiebeleid aan de universiteit van Sussex.
De afname van steenkool
Het Verenigd Koninkrijk draaide gedurende twee weken in de vroege zomer van 2019 volledig op energie die geproduceerd werd zonder kolen te verbranden. Op die zonnige, winderige dagen in mei, volstond voor het nationale net van het Verenigd Koninkrijk de productie van hernieuwbare energiebronnen om de huishoudens en bedrijven van elektriciteit te voorzien.
De afhankelijkheid van het V.K. aan steenkool is dramatisch gedaald en de overheid heeft plannen aangekondigd om zijn resterende met kolen gestookte elektriciteitscentrales tegen 2025 te sluiten.
Een wereldwijde verschuiving naar hernieuwbare energiebronnen
China en India installeren op grote schaal capaciteit voor hernieuwbare energie. China streeft naar een verhoging van de hernieuwbare productiecapaciteit met 38% in 2020 (ten opzichte van 2015) met een totale investering van 361 miljard dollar, volgens gegevens van de Verenigde Naties. In de afgelopen jaren heeft India zijn doelstellingen voor de installatie van hernieuwbare capaciteit overschreden. In 2016 overtrof het land zijn doelstelling met 43%.
Volgens de Verenigde Naties is India is van plan om 175 gigawatt capaciteit te installeren in 2022. China annuleert plannen voor nieuwe kolengestookte elektriciteitscentrales en India zal naar verwachting tegen 2022 zijn voorbeeld volgen.
Het winnen van een slag, het Verliezen van de oorlog
Ondanks de verschuiving in de richting van schone energieproductie, blijft de uitstoot van broeikasgassen die de klimaatverandering in de hand werken, toenemen. In 2018 is de wereldwijde steenkoolproductie met 3% toegenomen, met een groei die vooral in Azië, meer bepaald in China en India, te zien is.
Uit het Emissions Gap Report van de V.N. van 2018 blijkt dat er geen tekenen zijn van een piek in de hoeveelheid koolstof die vrijkomt in de atmosfeer.
Uit het rapport blijkt dat de emissies van energie en industrie in 2017 na drie jaar van stabiliteit zijn gestegen. Klimaatwetenschappers hebben gewaarschuwd dat we iets meer dan tien jaar de tijd hebben om de wereldwijde temperatuurstijging onder de 1,5 graden Celsius te houden. Maar om dat te bereiken moet de uitstoot van broeikasgassen in 2030 25 procent lager zijn dan in 2017. Op weg naar 2020 gaan we nog steeds de verkeerde kant op.
Bron: https://www.brinknews.com
